شیمی زنده

سیکلوسپورین Ciclosporin  یک داروی سرکوب کننده ایمنی می باشد که به طور گسترده ای در پیوند عضو برای جلوگیری از رد عضو استفاده می شود. سیکلوسپورین با تداخل در فعالیت و رشد سلول های T باعث کاهش سیستم ایمنی بدن می شود. این دارو در جلوگیری از رد پیوند (کلیه، کبد، قلب یاسایر ارگانها) به همراه کورتیکوستروئیدها مصرف می‌شود هم چنین در آرتریت روماتویید حاد، درماتیت آتوپیک، آلوپسی، پیوند قرنیه چشم و پسوریازیس به کار میرود. سیکلوسپورین ابتدا در سال 1969 توسط دکترHans Peter Frey از قارچ Tolypocladium inflatum موجود در یک نمونه خاک جداسازی شد. بسیاری از پپتیدها توسط ریبوزوم ها سنتز می شوند اما سیکلوسپورین یک پپتید غیر ریبوزومی با 11 آمینواسید شامل یک D-آمینو اسید واحد می باشد که در طبیعت به ندرت با آن مواجه می شویم.