مواد توهم زا:
شاهدانه:
بوته اى است شبيه گزنه كه بلنديش تا 2 متر ميرسد. گياه نر و ماده آن به صورت جداگانه بوده داراى برگهاى انبوه دراز و كنگره دار ميباشد كه ميوه آن در سر شاخه به صورت خوشه نمايان است. اصولا شاهدانه براى روغن گيرى و خوراك طيور استفاده ميشود. بو داده و برشته آن را مردم به صورت تفنن ميخورند. نام لاتين اين گياه كانابيس است. اگر از سر شاخه هاى به گل نشسته گياه ماده چسبندهاى به نام رزين كه در حال ترشح است جمع آورى و خشك شود، در واقع حشيش به دست آمده است. اين گياه در آمريكاى شمالى به نام ماريجوانا يا چرس، در انگليس به گراس، در فرانسه ادب، در هندوستان بنگه و گنجا، در خاور نزديك و خاورميانه حشيش، در افريقاى جنوبى دگا، در سوريه و لبنان حشيشه الكيف، در تركيه اسر يا اسرا، در افريقاى مركزى كامبا، در اسپانيا و در ديگر كشورها به اسامى مختلفى چون ويد، پات، شانگ، چاراز، مكونا و غيره شهرت دارد.
در هر حــال هــر اســم و نــامــى بر ايــن گياه و مشتقات آن نهاده شود، اثرات توهم زايى آن همچنان پابر جاست در اينجا به حالاتى كه پس از استعمال حشيش و ماريجوانا در مصرف كننده روى ميدهد به طور اختصار اشاره مي كنيم:
– در اثر نشئه شدن اشياى مجاورش را بزرگتر و يا كوچكتر مى بيند.
– اشتهاى كاذب و ميل به مصرف غذا پيدا مي كند.
– احساس قدرت عجيب در خود داشته و دست به اعمال وحشيانه و جنون آور و خشونت زا زده و احساس پرواز كردن و سفر در آسمان و نوعى انبساط خاطر و آرامش و اعتماد به نفس كاذب پيدا مي كند.
– فرد به خواب عميقى فرو مى رود.
حشيش:
ماده اى به رنگ سبز تيره و گاهى قهوه اى مايل به سبز شبيه حنا كه از گل، برگ و ساقه گياه شاهدانه مؤنث و از ترشحات چسبنده آنها به صورت صمغ به دست مي آيد. حشيش حاوى مادهاى شيميايى به نام ) T.H.C تترا هيدرو كانا بينول) است كه ماده مؤثر آن به شمار مي رود. حــشيـش در طــبــقـه بـنـدى مـواد مخدر، جزء مواد توهم زاى طبيعى مي باشد.
آثار مصرف حشيش:
. تغيير در درك رنگ و صدا
. افزيش اشتهاى كاذب
. تند شدن ضربان قلب
. قرمزى چشم
. اختلال حافظه، گيجى و بيتوجهى به اطراف
. به همخوردگى تعادل حركتى
علائم روانى شديد، مانند شنيدن صداهاى غير واقعي، صحبتهاى نامربوط، توهم و هذيان، اختلال توجه، احساس كند شدن گذر زمان، سرخوشى و خنده خود به خود.
. بيماريهاي تنفسى مزمن و سرطان ريه
. نازايى در زن و عقيمى در مرد
. از بين رفتن سلولهاى مغزى (پوك شدن مغز)
. التهاب و انسداد مزمن مجارى تنفسى
. اختلال روانى شديد و پيدار
. كم شدن علاقه و انگيزه براى زندگي، شغل و روابط اجتماعى و خانوادگى
. سندرم بي انگيزگى (نااميدي، بي تفاوتى و بي مسئوليتى در مقابل امور جارى زندگى)
. تشنج
علائم ترك حشيش:
تحريك پذيري، بي قرارى و اضطراب
اختلال خواب و بي اشتهاي
تعريق و لرزش
دردهاى عضلانى
افزيش درجه حرارت
بنگ:
سر شاخه هاى گلدار يا به ميوه نشسته و خشك شده بوته شاهدانه – اعم از ينكه ماده رزينى آن را قبلا گرفته يا نگرفته باشند – بنگ ناميده مي شود.
مارى جوانا:
در آمريكا برگها و گلهاى شاهدانه آمريكايى را خشك ميكنند و از آن توتون سبز رنگى به دست مي آورند كه همان ماري جواناست. چون اين توتون خيلى زبر است براى پيچيدن آن از چندين دور كاغذهاى سفيد يا قهوه اى رنگ استفاده ميكنند و آن را ريفر مى نامند. مشتاقان آن را به صورت دسته جمعى در محل هايى به نام تيپاد تدخين ميكنند. اين سيگار به كندى ميسوزد و خيلى زود خاموش ميگردد، به همين علت معتادان با پكهاى سريع و دسته جمعى مانع خاموش شدن آن مي شوند و براى اين كه از اين سيگار استفاده كامل بشود در اماكن سر بسته استعمال ميگردد..
گراس:
در زبان انگليسى به معنى علف است و در اصطلاح همان بنگ و ماريجواناست. برگهاى بوته شاهدانه كه در واقع مثل علف است جمع آورى كرده، مانند سيگار مصرف مي كنند، گاهى هم آن را مثل چاى دم كرده و مي خورند.
چرس:
همان حشيش است كه از رزين آماده شده از سر شاخه هاى گلدار و به ميوه نشسته گياه بالغ شاهدانه تهيه ميشود و از انواع ديگر ان مرغوبتر است..
مسكالين:
ماده اصلى و فعال كاكتوس است (معمولا اين كاكتوسها به نام پيوت معروفند) كه قرنهاست به عنوان دارويى سحرآميز براى درمان دردها مصرف مي شود. نحوه تهيه آن به اين صورت است كه تكه هايى از قسمت فوقانى اين گياه را بريده و پس از خرد كردن مي جوند و يا با ساييدن آن را به صورت پودر درآورده و با ريختن به داخل كپسول، مورد استفاده قرار ميدهند.
ال.اس.دي:
مخفف “ اسيد ليزرژيك دى اتيل اميد ” ماده نيمه تركيبى است كه در لابراتور به دست مى آيد. اين ماده به صورت طبيعى در چاودار آفت زده وجود دارد. بر روى آن قارچى به رنگ مس نشو و نما ميكند كه آرگو ناميده ميشود. اين قارچ حاوى اسيدى به نام اسيد ليزرژيك ميباشد و مشتقات آن توهم زا مي باشد. يكى از عوارض مصرف، تيره شدن مردمك چشم و ايجاد خطوط رنگين به هنگام بسته شدن چشمها در منطقه بينايى است. عمق تصاوير و اشيا در نظر مصرف كننده تشديد شده و اشياى ثابت ممكن است در نظرش به حركت درآيند، گاهى حالت تهوع، سرد شدن بدن و لرزش احساس ميشود. قدرت شنوايى تشديد شده و زمزمه هاى نامفهوم به گوش ميرسد. حس زمان و گذشت آن در حد بسيار زيادى كند ميشود. انطباق فكر از بين رفته و هر چه ميزان مصرف بيشتر باشد تجزيه و تحليل منطقى كمترى در ذهن به وجود مي آيد..
دى . ام . تى:
اِن، اِن-دیمتیلتریپتامین يكى از مواد توهم زا مي باشد كه معمولا معتادين ال . اس . دى از اين ماده استفاده مي كنند. آثار آن شبيه ال. اس .دى است. كسانى كه به دنبال راه گريز سريع از واقعيتها هستند از ان مصرف ميكنند. اگر از راه دهان مصرف شود توليد دل درد مي كند. بنابرين يا از راه تزريق عضلانى استعمال و يا با توتون و ماريجوانا مخلوط كرده دود مي كنند.