فسفین

فسفین (Phosphine)، ساده ترین هیدرید فسفر، گازی بی رنگ و بسیار سمی می باشد. بعضی از مردم بویی شبیه ماهی گندیده و بعضی دیگر بویی شبیه سیر را برای این ترکیب متصور می شوند. در هر صورت، فسفین خالص در واقع بی بو است و حضور ناخالصی دی فسفان (P2H4) مسئول عطر و بوی آن است.

فسفین به طور طبیعی از تجزیه بی هوازی مواد آلی حاوی فسفر بوجود می آید. فسفین به صورت صنعتی از واکنش هیدرولیز فسفر سفید با هیدروکسید یک فلز قلیایی و یا واکنش نامتجانس کاتالیز شده با اسید در محیط آبی ساخته می شود. محصول صنعتی به طور معمول به صورت گاز مایع حمل می شود.

اگر چه ساختار مولكولي فسفين مشابه آمونياك است، اما اوربیتال 3d اتم فسفر با اتم هاي هيدروژن برهمکنش می کند و توانايي برقراری پيوند هيدروژنی را توسط اتم های هیدروژن كاهش می دهد. بنابراین علی رغم حلالیت کامل آمونیاک در آب، میزان انحلال پذیری فسفین در آب بسیار کم است.

وجود فسفین بر روی زمین بسیار خطرناک است، در حالیکه یافته های اخیر نشان می دهد که حضور این ماده در فضا می تواند نقش کلیدی در آغاز حیات داشته باشد. رالف ال. کایزر در دانشگاه هاوایی و همکارانش در تایوان و فرانسه یخ های موجود در فضا را با ترکیب فسفین، دی اکسید کربن، آب و اکسیژن در دمای نزدیک صفر مطلق شبیه سازی کردند. آنها سپس یخ ها را با الکترون های با انرژی بالا (از آنهایی که معمولاً در فضا یافت می شوند) بمباران کردند تا چندین اکسی اسید فسفر را تولید کنند (از جمله مواردی با همان اکسیداسیون فسفر در DNA، ATP و دیگر بیو مولکول ها).