شیمی زنده

تری کلرو فلوئورو متان

تری کلرو فلوئورو متان، همچنین با نام های CFC-11 و فرئون 11 شناخته می شود. این ماده به عنوان سرد کننده در وسایل خنک کننده و تهویه مطبوع، عامل آئروسل کننده در اسپری ها و عامل ایجاد فوم ها استفاده می شود. نقطه جوش آن در محدوده دما و فشار محیط قرار دارد، لذا می توان به دو صورت مایع و گاز از آن استفاده نمود.

این ماده به طور گسترده به عنوان مبرد استفاده می شد، تا اینکه در سال 1980 دانشمندان متوجه شدند که این ماده عامل تخریب لایه اوزون می باشد. کشورهای دنیا در قرارداد 1987 مونترال متعهد به توقف تولید این ماده تا پایان سال 2010 شدند، البته آمریکا تولید این ماده را در سال 1995 متوقف کرد.

غلظت CFC-11 در اتمسفر از سال 1995 تا 2014 به طور تدریجی کاهش یافت و دوباره شروع به افزایش کرد. مطالعات دانشمندان در شش کشور نشان می دهد که انتشار مقادیر زیاد CFC-11 از شمال شرقی چین به رغم تلاش های کشور برای تثبیت تولیدکنندگان، به وجود آمده است.