بیلی‌روبین (Bilirubin) یکی از رنگدانه های زردرنگ صفراوی است که از شکست و تجزیهٔ طبیعی هِم هموگلوبین در کبد حاصل می‌شود و از طریق ادرار دفع می شود و عامل رنگ زرد آن می باشد. و از طرفی رنگ زرد آن مسئول ظاهر زرد بیماران مبتلا به زردی است.
در سال 1847، رودولف فیرخو دانشمند آلمانی و همکارانش کریستال های بیلی روبین را از هماتوم جداسازی کردند و حدس زدند که آن از خون حاصل شده است. بیش از یک قرن بعد، ایروینگ M. لندن و همکارانش در دانشگاه کلمبیا نشان دادند که در واقع هِم منبع آن است. ساختار مرکزی هِم یک حلقه پورفیرین است. ساختار بیلی روبین از یک حلقه پورفیرین باز است.
تعیین غلظت بیلی روبین در خون، آزمایش کلیدی برای تشخیص بیماری های کبدی و سیستم صفراوی و یا بیماری قلبی است. به طور معمول، آزمایش خون در آزمایشگاه انجام می شود و می تواند چند ساعت طول بکشد.